- MAHCUB
- Utanan. Utangaç. * Perdeli, örtülü. Kapalı. * A'ma. * Yaşmak veya perde ile mestur olan
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
mahcûb — (A.) [ بﻮﺠﺤﻡ ] 1. örtülmüş. 2. utangaç. ♦ mahcûb etmek utandırmak. ♦ mahcûb olmak utanmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ödlik — mahcub; yüreksiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahcubane — zf., esk., Ar. maḥcūb + Far. āne Mahcupça … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahcup — sf., bu, Ar. maḥcūb Utangaç, sıkılgan Kenara mahcup bir çocuk gibi büzüldü. S. F. Abasıyanık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller mahcup çıkarmamak mahcup etmek mahcup kalmak mahcup olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
END-BEND — f. Utanmış, mahcub. * Boğum boğum, kısım kısım, parça parça … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAYADAR — f. Utangaç, çekingen, mahcub … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİCABÎ — Zar ve perde ile alâkalı ve ona müteallik. Perde ve örtüye âit. * Mahcub. Utangaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEHA — f. Mahcub, utangaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞERMENDE — f. Utanmış, mahcub. Utanılacak bir iş yapan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞERMNÂK — f. Mahcub. Utangaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük